Wenecja uplasuje się w czołówce każdego rankingu na najpiękniejsze miasta położone nad Adriatykiem. Najpopularniejszy ośrodek turystyczny we Włoszech tworzy zespół urbanistyczny – część miasta położona na stałym lądzie oraz zabytkowe centrum, otoczone siecią kanałów i przecinających je mostów. Zabytkowa architektura została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO w 1987 roku i doceniona we wszystkich kategoriach. Niezależnie od tego, czy wybierasz się na romantyczny weekend lub planujesz karnawałową zabawę do białego rana – masz gwarancję, że zakochasz się w Wenecji.
Miasto gondolierów
Nic nie budzi silniejszych skojarzeń z Wenecją, niż widok wiosłującego gondoliera, lawirującego wśród wąskich kanałów u wybrzeża Adriatyku. Gondola stała się symbolem miasta, który podobnie jak karnawał wenecki, ściąga do północnych Włoch miliony turystów z całego świata. Obecnie tradycyjny zawód gondoliera cieszy się poważaniem, jednak rejs łodzią wiosłową jest już wyłącznie atrakcją turystyczną. Mieszkańcy między wyspami a stałym lądem przemieszczają się tramwajem wodnym zwanym vaporetto, przemierzającym Wielki Kanał w regularnych odstępach czasu. Turyści preferują piesze wędrówki po zabytkowej części miasta lub podróż autostradą i linią kolejową, łączącą dzielnice Wenecji od XX wieku.
Canal Grande, największą atrakcję regionu, wedle obowiązującej tradycji podziwia się z pokładu łodzi. Zainteresowani przeprawą morską mogą wynająć gondolę przy nabrzeżu San Marco. Ceny zależą tylko i wyłącznie od przewoźnika – wahają się od dwudziestu do osiemdziesięciu euro za godzinny rejs. Warto jednak negocjować stawki i nie wybierać najbardziej zatłoczonych odcinków Wielkiego Kanału, a dla odmiany obrać alternatywną trasę pośród podtopionych kamienic.
Skrzydlaty lew i księga Świętego Marka
Patronem miasta jest Święty Marek. Z tego też powodu największe atrakcje Wenecji nazwane zostały imieniem Ewangelisty. Słynna Bazylika Świętego Marka mieści się w bezpośrednim sąsiedztwie Piazza San Marco z IX wieku. Pomiędzy wybrzeżem Canale di San Marco, a placem Świętego Marka znajduje się Piazzetta di San Marco, czyli pomniejszy placyk wenecki z kolumną poświęconą apostołowi. Stojąc twarzą skierowaną do laguny, po prawej stronie widać XVI-wieczną Librerię Sansoviniana, wzniesioną według planów włoskiego architekta Jacopa Sansovina, zaś po przeciwnej stronie – gotycki Pałac Dożów. Obecnie w renesansowym budynku swoją siedzibę ma Muzeum Archeologiczne, Narodowa Biblioteka Świętego Marka i Stara Biblioteka Wenecka, posiadająca imponującą kolekcję skarbów z czasów świetności miasta.
Wzdłuż nabrzeżnej krawędzi Piazzetty rozciąga się przystań gondoli oraz port, przy którym cumują statki turystyczne. Nieopodal stoją dwie XII-wieczne kolumny – jedna zwieńczona skrzydlatym lwem, symbolem Świętego Marka, znajdującym się również w herbie Wenecji, druga zaś zakończona jest posągiem Świętego Teodora, pierwszego patrona miasta z okresu Cesarstwa Bizantyjskiego.
Atrakcje Wenecji – Kampanila
Sercem Wenecji jest Piazza San Marco – obszerny architektoniczny skarb, od którego większość turystów rozpoczyna zwiedzanie. Jedni fotografują monumentalną Bazylikę Świętego Marka i szukają schronienia przed upałami w czeluściach jej wnętrz, inni zadzierają głowy, aby przyjrzeć się Kampanili. Campanile z języka włoskiego oznacza dzwonnicę kościelną, dobudowaną obok budynku sakralnego. Tego typu figura architektoniczna charakterystyczna jest dla wczesnochrześcijańskiego okresu Włoch. Widoczna z daleka strzelista Dzwonnica Świętego Marka jest najwyższą budowlą Wenecji. Przykościelna wieża, licząca 99 metrów wysokości jest wierną repliką kampanili, która zawaliła się w 1902 roku. Wewnętrzna winda wywozi turystów na najwyższe piętro, skąd roztacza się niezapomniany widok na miasto i lagunę. Wejście do dzwonnicy jest odpłatne, zaś oglądanie panoramy Wenecji możliwe jest codziennie od godziny 9:30.
Niech żyje bal – wydarzenia w Wenecji
W Północnych Włoszech istnieje miasto, którego zabawy uliczne dorównują rozmachem i sławą tym w Rio de Janeiro. Wielki Post w Wenecji poprzedza dziesięciodniowe szaleństwo – zamaskowane procesje zmierzają wówczas na Plac Świętego Marka, przemierzając wąskimi uliczkami między lśniącymi pałacami.
Oprócz karnawałowego balu kostiumowego, hucznie obchodzone są historyczne spektakle i inscenizacje teatralne, okraszone strojami z epoki renesansu i baroku, a także parada gondoli, zakończona pokazem sztucznych ogni. Tradycję karnawałowej zabawy, przerwaną wraz z upadkiem Republiki Weneckiej w 1797 roku, wskrzeszono dopiero w latach 70’ XX wieku, aby ocalić ducha ginącego miasta. Oficjalnie maskarada rozpoczyna się w sobotnią noc poprzedzającą tłusty czwartek, zaś jego koniec zwiastują dzwony dobywające się z Bazyliki Świętego Marka, w dzień przed środą popielcową. Mając do dyspozycji tylko weekend w Północnych Włoszech, trudno jest skorzystać z całej oferty kulturalnej. Warto jednak tak zaplanować urlop, aby choć jeden dzień poświęcić na atrakcje Wenecji, gdy zabawa trwa tam w najlepsze.
W trzecią niedzielę lipca odbywa się tu Festa del Redentore, czyli lokalne Święto Odkupienia, upamiętniające koniec epidemii dżumy, która w epoce średniowiecza dziesiątkowała mieszkańców Włoch. Z okazji tej uroczystości w centrum miasta odbywa się jeden z największych w Europie pokazów fajerwerków, któremu towarzyszą muzyka i tańce do białego rana. Główną atrakcją wieczoru jest jednak budowa mostu z łodzi, łączącego Wenecję z wyspą Giudecca, a następnie przepłynięcie do Lido i wspólne oczekiwanie na zachód słońca. Coroczna Festa del Redentore to wyjątkowa okazja do poznania romantycznego oblicza tego nadmorskiego miasta.
Bogactwo dawnej Republiki Weneckiej
Wybierając się na zakupy w Północnych Włoszech, nie można pominąć Via XXII Marzo i uliczek krzyżujących się wokół Placu Świętego Marka – to tu mieszczą wszystkie ekskluzywne weneckie sklepy. Nie od dziś wiadomo, że świat włoskiej mody nie kończy się na Mediolanie i Rzymie. Typowe dla Wenecji towary sprzedaje się na Rialto i w San Polo, z kolei tradycyjne targowisko otwierane jest w każdy wtorek z samego rana na niewielkiej wyspie Lido. Tu też odbywa się słynny Wenecki Międzynarodowy Festiwal Filmowy.
W przerwie między zakupami warto udać się do dzielnicy San Polo, znanej z bacari – winiarni, w których spożyć można również lekki posiłek. Mieszczą się głównie przy małych uliczkach w pobliżu mostu Rialto.
Weekend nad Wielkim Kanałem nie może obyć się bez wizyty w Hotel des Bains, zamienionego w 1971 roku na plan zdjęciowy do filmu „Śmierć w Wenecji”, w reżyserii Luchino Viscontiego. Obecnie mieści się tu klimatyczny lokal w stylu art déco.
Żywność w Wenecji jest bardzo droga, ponieważ wszystkie produkty dowozi się drogą morską. Ceny w wyspiarskich restauracjach są wyższe, niż na stałym lądzie – płaci się raczej za obsługę, niepowtarzalną atmosferę i wspaniałe widoki, niż za jakość potraw. Kawiarniane życie miasta tętni przy Placu Świętego Marka, gdzie pod arkadami niezmiennie od lat mieszczą się trzy najpopularniejsze lokale – Florian, Quadri i Lavena. Tu też najchętniej spotykają się mieszkańcy, którym czas upływa nad filiżanką mocnego espresso. Turyści pragnący zasmakować czegoś wytwornego, mogą udać się do restauracji hotelu Gritti Palace, w którym bywał sam Ernest Hemingway.